ஹே... நானும் பெரிய புடுங்கிதான்...

நான் எழுதாத போதும் தினந்தோறும் எனது கடைக்கு, பல பேரு வருகை தந்திருக்கிறார்கள். அதில் இவன் என்ன எழுதி இருக்கிறான்? பார்க்கலாமே! படிக்கலாமே! என்று வந்தவர்கள் விரல் விட்டு எண்ண கூடிய அளவிற்கு வந்திருப்பார்கள் என்று யாரும் பொறாமை பட வேண்டாம், வந்தவர்கள் உலகில் உள்ள கண்டங்களின் எண்ணிக்கையிலேயே இருந்திருப்பார்கள். ஆனால் அதே சமயத்தில், நல்ல வேளைடா!!! இவன் ஒன்னும் எழுதலே நாம தப்பிச்சோம் என்று வந்து "கன்பார்ம்" பண்ணிட்டு போனவங்கதான் மிக அதிகம் என்று எந்த உளவு துறை ரிப்போர்ட்டும் சொல்லாமலேயே எனக்கு தெரியும்... ஹி...ஹி...ஹி.... அந்த நல்ல உள்ளங்களுக்கு என் இதயம் கனிந்த நன்றிகளும். வணக்கங்களும்.



இதுநாள் வரை, நான் பிடுங்கியது எல்லாமே தேவை இல்லாத ஆணி தான் என்று அறியப்பட்டது. இப்போது எனது திறமையை (அப்படி ஒன்னு இருக்குன்னு தான் எல்லாரும் நம்பிகிட்டு இருக்காங்க...)மேலும் செம்மை படுத்தும் முகமாக, பல பயிற்சி பட்டறைகளுக்கு சென்று வந்தேன். ஆகையால் தாங்களும், எனது மொக்கை ஏதும் இன்றி மகிழ்ச்சியாக இருந்திருக்க கூடும். ஆனால் என்ன செய்வது...?! விதி வலியது அல்லவா...!!! நான் எனது பயிற்சியாளர்களை படுத்திய பாட்டால், அவர்களும் அவர்கள் தலை தப்பினால் போதும் என்று எண்ணி, என்னை "பெரும்புடுங்கி" என்று ஒப்பு கொண்டு விட்டார்கள்.. ஆகவே...

நான் எவ்வளவு அடித்தாலும் தாங்குகிற, நல்லவர்கள் பதிவர்கள் பக்கமே வந்து விட்டேன்.
தலைப்பு பதிவுலே வரனுமாமே..!!!
அதனாலே... என்னை, பற்றி என்னோட பயிற்சியாளர்கள் சொல்லியதை சொல்லி முடிக்கிறேன்.

"ஹே... நானும் பெரிய புடுங்கிதான்".



இனி மொக்கைகள் தொடரும்....