குடிகாரர்களின் உலகில்..!!!

வழக்கம் போலே உள்ள அறிவிப்பு: இது அண்ணன். கார்த்திகை பாண்டியன் கவுஜைக்கு எதிர் அல்ல.




ஏழு கடையும் நாலு சந்தும் தாண்டி
மாயமாய் மறைந்து கிடக்கும் டாஸ்மாக்கில்
வானம் தொட்டு உயர்ந்து நிற்கும்
வேப்பமரத்தின் அடியில் உருண்டு கிடக்கிறது
குடிகாரனின் உயிரைத் தாங்கி நிற்கும்
மரகத வீணை...

குப்பைச்சிறுவன் அதனைத் தேடி எடுத்து
பத்திரபடுத்த யத்தனித்தபோது..

எங்கிருந்தோ வந்த ஏட்டின் குரல் கேட்டு
சிலர் காணாமல் போக..

அசதியில் தூங்கி போகிறான் காவலாளி..!!
இருந்தும் -

எப்போது கடை மீண்டும் திறக்கப்படுகிறதோ
அப்போது தான் சரக்கு கிட்டும்
என்பதை அறியாதவனாக
சந்தின் இருட்டு இடுக்குகளில்
தீராத போதை கொண்டவனாக
உருண்டு கொண்டே கிடக்கிறான் "குடிகாரன்"..!!!

==============================================================




திசைக்கொன்றாய் சிதறிக் கிடந்த
கடலைகளை பொருக்கி
கர்ம சிரத்தையாய் சரகொன்றை
அடித்து கொண்டிருந்தார் தந்தை

"அப்பா!, என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கீங்க.."
பையனின் குரல் கேட்டவுடன்
குற்றம் கொண்டவனாய் நொடிந்து
அதிர்ச்சியுடன் கோப்பையை நீட்டினான்..
பிரவுன் நிற திரவமொன்று
குடித்து முற்றுப்பெறாமல்
ஒழிக்க முடியாத நிலையில்
கோப்பையில் தத்தளித்துக் கொண்டிருந்தது..

"ரம்மு ரொம்ப நல்லா இருக்கும்பா....."
பையன் சொல்ல,
தந்தையின் முகம்
வாடிப் போனது..
"ஐயோ.. டேய்.... அது ரம்மு இல்லை.. பெப்சி.."
மீண்டும் அவன் சொன்னான்..
"இல்லெப்பா.. இது ரம்மு தான்.."
கோபம் கொண்டவனாய்
வெடுக்கென கோப்பையைப்
பறித்துக் கொண்டு சொன்னான்..
"நீ குடிக்குறது என்னன்னு, மீதி வைத்த
எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்.."!!!